Bu bir korku değil ancak endişe ediyorum, savaştan,
endişe ediyorum, huzursuzluktan, toplumsal kutuplaşmalardan, çatışmalardan, yanlış anlamalardan, terörün artmasından, aynı dili konuştuğumuz halde diyalog kuramamaktan, uzaktan kondurulmuş yalanlardan… Endişe ediyorum karşılıklı sağır, kör ve bigane kalmaktan ve birbirimizin hüznüne, derdine, feryadına, yakarışına, hikayesine duyarsız davranmaktan…
Endişe ediyorum, endişe etmeye neden olaylardan… Hani Hazreti Mevlana demış ya:
” Kanatlarla geldin bu aleme, öyleyse sürünmek niye?”
Belki bugünkü halimize yontabiliriz bu sözü: “Kardeşlik ve huzur içinde yaşamaya geldik, öyleyse bu bitmeyen gerilim niye?”
