Genel
TÜRK YÖNETİCİLERİN TİPİK ÖZELLİKLERİ
- Bireysel popülariteyi, grup popülaritesinin önünde tutarlar.
- “Ben, ben, yine ben” kavramı on plandadır.
- “Bilmiyorum, yeterli bilgi sahibi değilim”, demeye utanırlar.
- Babacandırlar, çalışanlara kol kanat germeyi severler.
- Babacandırlar, çalışanları aileden kabul ettiklerinden onların özel yaşantısı ile de yakından ilgilidirler, her zaman kendilerine danışılmasını beklerler.
- Bilgili ve yetişmiş astları kendilerine rakip gördüklerinden, kısa zamanda onlardan kurtulmak isterler.
- Çalışanlardan mesai dışında da gerekli saygıyı görmek isterler.
- Dokunmayı severler, özellikle sevdikleri astlarıyla konuşurken, ellerini onların omzuna koymayı severler.
- Geleneklere bağlıdırlar, değişime normalden çok direnç gösterirler.
- Sahip oldukları makamı tüm ailesi ile paylaşırlar, ailedeki herkes kendilerini patron zanneder.
- Duygusaldırlar, özellikle aileden gelenlerin bilgi, yetenek ve becerilerini rasyonel analiz edemezler ve onları hak etmedikleri makamlara getirirler.
- Emir verdiklerinde emri yorumlayan ve sorgulayan astları sevmezler.
- İltifatları ve pohpohlanmayı severler.
- Duygusaldırlar, iyi gördüklerini iyi görürler, kotu gördüklerini kotu görürler.
- Sağlıklarına dikkat etmezler ve dikkat etmeyi, kendilerine yediremezler.
- Astlara güvenmezler, detaylarıyla uğraşırlar.
- Çok iyi adam kullanırlar.
- Yetki devretmeyi güç kaybetmek olarak algılarlar.
- Herhangi bir katma değer yaratmadığını bilmelerine rağmen, is yerinde vakit geçirmeyi severler.
- İsteki problemlerini eve taşırlar.
- Sorumluluk almayı isterler, kendilerini güç kazanmış olarak nitelerler.
- Zamanı etkin kullanamazlar.
- Toplantı yaparken gündemi muhafaza edemezler, dedikodu yaparlar.
- Astlarından olan memnuniyetsizlikleri onların yüzlerine söylemek yerine arkadan konuşmayı tercih ederler.
- Aşağıdan gelecek olan tekliflere her zaman acık olduklarını ifade etmelerine rağmen, icraatta kapalıdırlar.
- Kılık ve kıyafete önem verirler.
- İsin mükemmelliğinden çok, mükemmel gözükmesine önem verirler.
- Kendileri olmadığı zaman isin sekteye uğramasından büyük memnuniyet duyarlar.
- Yerlerine adam yetiştirmeyi sevmezler.
- Okumayı sevmezler, jerseyi tecrübeleri ile yapabileceklerini zannederler.
- jerseyi bilirler, astlarının da jerseyi bilmesini beklerler.
- Makam ve terfi beklentileri maddi beklentilerin ötesinde bir öneme sahiptir.
- Yönettikleri şirkete ve departmana sahiplenirler, her turlu problemi kendi kişisel imkanlarını kullanarak çözmeye hazırdırlar.